ستونها از اصلیترین اجزای باربر ساختمان هستند که وظیفه انتقال بارهای مرده و زنده به فونداسیون را بر عهده دارند. هرگونه ضعف در طراحی یا اجرای ستون میتواند به کاهش مقاومت و بروز آسیب جدی در سازه منجر شود. یکی از مهمترین نکات در طراحی و اجرای ستونها، تعیین حداقل و حداکثر میلگرد ستون است. تعداد و نحوه قرارگیری میلگردها به عوامل مختلفی مانند نوع سازه، تعداد طبقات و استانداردهای طراحی بستگی دارد. در اجرای ستونهای بتنی معمولاً از میلگردهای آجدار بهصورت طولی و عرضی استفاده میشود که هرکدام نقش خاصی در افزایش مقاومت و پایداری ستون ایفا میکنند. در این مقاله، جزئیات مربوط به حداقل و حداکثر میلگرد ستون، روشهای محاسبه و ضوابط اجرایی آن را بررسی خواهیم کرد.
لیست قیمت میلگرد تمامی کارخانجات در بازار امروز

چرا انتخاب صحیح تعداد میلگرد ستون اهمیت دارد؟
ستونها بهعنوان عناصر اصلی و باربر در هر سازه، نقش مهمی در انتقال بارهای سازه به فونداسیون ایفا میکنند. به همین دلیل، رعایت تعادل میان حداقل و حداکثر میلگرد ستون، هم ایمنی و دوام سازه را تضمین میکند و هم به بهینهسازی هزینهها و افزایش سرعت اجرای پروژه کمک زیادی خواهد کرد.
اگر تعداد میلگردهای مورد استفاده کمتر از میزان استاندارد باشد، ستون توانایی تحمل فشارهای وارده را نخواهد داشت و در برابر بارهای محوری و جانبی دچار ترکخوردگی یا شکست میشود. از سوی دیگر، استفاده بیش از حد میلگرد نیز باعث افزایش هزینههای پروژه، دشواری اجرای بتنریزی و کاهش کیفیت نهایی ستون میشود. بهطور کلی، میلگردها در ستون به دو شکل طولی و عرضی (خاموت) قرار میگیرند. میلگردهای طولی وظیفه تحمل بارهای فشاری و کششی را بر عهده دارند، در حالی که خاموتها مقاومت برشی ستون را افزایش داده و از کمانش میلگردهای طولی جلوگیری میکنند.

نحوه محاسبه تعداد میلگرد در ستون
در ساخت ستونها معمولاً از دو نوع میلگرد طولی و عرضی استفاده میشود. میلگردهای طولی،در طول ستون قرار میگیرند و وظیفه تحمل نیروهای محوری و خمشی را بر عهده دارند. میلگردهای عرضی یا همان خاموتها، به دور میلگردهای طولی پیچیده میشوند و نقش مهاری دارند. این میلگردها از کمانش میلگردهای طولی جلوگیری میکنند و مقاومت برشی ستون را افزایش میدهند. در ادامه این بخش، نحوه محاسبه تعداد میلگرد طولی و عرضی در ستونها را بررسی خواهیم کرد.
تعداد میلگرد طولی در ستون
تعداد میلگرد طولی در ستونهای بتنی به عوامل مختلفی مثل شکل، نوع سطح مقطع و ابعاد میلگرد بستگی دارد. هرچه سطح مقطع ستون بزرگتر باشد، طبیعتاً به تعداد بیشتری میلگرد نیاز خواهد بود. بر اساس آییننامههای ساختمانی، حداقل سطح فولاد طولی ستون باید حدود ۱ درصد سطح مقطع ستون باشد و این مقدار در ستونهای با قاب خمشی متوسط میتواند تا ۸ درصد هم افزایش یابد. نکته مهم دیگر، انتخاب سایز میلگرد است که باید متناسب با بارهای وارده و شرایط سازهای تعیین شود. هنگام برآورد طول میلگردها نیز باید خمهای ستون و پوشش بتن (کاور) در نظر گرفته شود تا از هر طرف، فضای مناسبی برای حفاظت میلگردها باقی بماند. در ادامه، حداقل تعداد میلگردهای مورد نیاز برای ستونهای با سطح مقطع مختلف را بررسی خواهیم کرد.

تعداد میلگرد عرضی در ستون
همانطور که پیشتر نیز اشاره شد، در ساخت ستونها از میلگرد عرضی نیز استفاده میشود و تعداد آن باید براساس ضوابط و محاسبات دقیق تعیین شود. خاموتها با پیچیده شدن به دور میلگردهای طولی، از کمانش آنها جلوگیری کرده و به ستون در برابر نیروهای برشی و پیچشی استحکام بیشتری میبخشند. تعداد خاموتها معمولاً متناسب با ظاهر و ارتفاع ستون، نوع میلگرد و تعداد طبقات ساختمان و ویژگیهای فنی مشخص میشود. فاصله این خاموتها از یکدیگر نیز اهمیت زیادی دارد و طبق آییننامهها، نباید بیشتر از ۲۰ سانتیمتر باشد. همچنین قطر میلگردهای عرضی یا همان خاموتها حداقل ۸ میلیمتر در نظر گرفته میشود تا توان مهار میلگردهای طولی را داشته باشند.

اتصال خاموتها به میلگردهای طولی معمولاً با سیم آرماتور انجام میشود و رعایت تعداد و فاصله مناسب آنها، نقش کلیدی در جلوگیری از تغییر شکل یا شکست ستون دارد. برای محاسبه طول موردنیاز خاموتها هم باید طول هر ضلع ستون بهعلاوه قسمتهای خمشده در نظر گرفته شود. تمامی این جزئیات باید در نقشههای اجرایی و زیر نظر مهندس طراح سازه مشخص و کنترل گردد.
فاصله مناسب میلگرد طولی در ستون ها
رعایت فاصله مناسب بین میلگردهای طولی در ستونهای بتنی نقش مهمی در استحکام و دوام سازه دارد. طبق آییننامههایی مانند مبحث نهم مقررات ملی و آییننامه بتن ایران (آبا)، حداکثر فاصله بین میلگردهای طولی باید کمتر از ۴۰ سانتیمتر باشد و در عین حال از ۱۲ برابر قطر میلگرد بیشتر نشود. رعایت این ضوابط باعث توزیع یکنواخت نیروها، جلوگیری از ایجاد ترک و پیشگیری از جابهجایی میلگردها در هنگام بتنریزی میشود.
میلگردهای طولی ستون باید طوری انتخاب شوند که حداقل ۱ درصد و حداکثر ۸ درصد سطح مقطع ستون را پوشش دهند. در مواردی که فاصله بین میلگردهای مهارشده و مهارنشده کمتر از ۱۵ سانتیمتر است، میتوان با استفاده از سنجاق آنها را به یکدیگر متصل کرد تا در زمان بتنریزی ثابت بمانند. رعایت این نکات اجرایی تضمینکننده پایداری ستون و افزایش عمر مفید سازه خواهد بود.

حداقل فاصله بین میلگردها در ستون و رعایت پوشش بتن
حداقل فاصله بین میلگردهای طولی ستون طبق مبحث ۱۰ مقررات ملی ساختمان باید به گونهای باشد که بتن بتواند بهراحتی در میان آنها جریان یابد و تراکم مناسبی ایجاد شود. این فاصله معمولاً نباید کمتر از ۲۵ میلیمتر یا ۱.۴ برابر قطر بزرگترین میلگرد باشد. فاصله کمتر از حد استاندارد باعث میشود بتنریزی دشوار شده و نفوذ بتن بهطور کامل در اطراف میلگردها انجام نشود، که در طول زمان مقاومت ستون را کاهش میدهد و احتمال خوردگی میلگردها را افزایش میدهد.
برای دقت بیشتر در اجرای صحیح، هنگام تعیین فاصله میلگردها باید به قطر بزرگترین سنگدانه بتن نیز توجه شود. طبق آییننامه، فاصله آزاد بین میلگردها باید حداقل ۱.۵ برابر قطر میلگرد یا ۱.۳۳ برابر قطر بزرگترین سنگدانه بتن باشد تا بتن بتواند بدون تراکم اضافی جریان یابد و ستون عملکرد مقاوم و ایمنی داشته باشد.

تعداد میلگرد ستون با توجه به تعداد طبقات ساختمان
تعیین تعداد میلگرد در ستونها ارتباط مستقیمی با تعداد طبقات ساختمان دارد. هرچه ارتفاع و تعداد طبقات بیشتر شود، میزان بار وارده به ستونها افزایش یافته و بهتبع آن نیاز به استفاده از میلگردهای طولی و عرضی با تعداد بیشتر و قطر بزرگتر خواهد بود. در ادامه این بخش، به بررسی تعداد میلگردهای مورد نیاز در ستون ساختمانهایی با طبقات مختلف میپردازیم.
تعداد میلگرد ستون ساختمان یک طبقه
در ستونهای ساختمان یکطبقه معمولاً تعداد میلگردهای طولی بین ۴ تا ۸ عدد در نظر گرفته میشود. قطر این میلگردها بسته به نیاز سازه، ۱۴، ۱۶ یا ۱۸ میلیمتر انتخاب میشود. برای خاموتگذاری یا همان میلگردهای عرضی نیز از میلگرد سایز ۸ استفاده میکنند که معمولاً با فاصله حدود ۲۰ سانتیمتر در ستون قرار میگیرد.
تعداد میلگرد ستون ساختمان دو طبقه
در ستونهای مربوط به ساختمان دو طبقه، معمولاً از ۸ تا ۱۲ میلگرد طولی با قطر ۱۶ یا ۱۸ میلیمتر استفاده میشود. همچنین میلگردهای عرضی با قطر ۸ میلیمتر و فاصلهگذاری حدود ۲۰ سانتیمتر به کار گرفته میشوند.
تعداد میلگرد ستون ساختمان سه طبقه
در ستونهای ساختمان سهطبقه، تعداد و قطر میلگردها تأثیر مستقیم بر استحکام و ایمنی سازه دارند. معمولاً از ۱۲ تا ۱۶ میلگرد طولی با قطر ۱۶ تا ۱۸ میلیمتر استفاده میشود. همچنین برای مهار ستون در برابر نیروهای جانبی و افزایش پایداری آن، خاموتها (میلگردهای عرضی) با فاصله ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر تعبیه میشوند.
تعداد میلگرد ستون ساختمان چهار و پنج طبقه
ساختمانهای چهار یا پنج طبقه نیازمند میلگرد بیشتری در ستونها هستند. برای این نوع سازهها، معمولاً تعداد میلگردهای طولی بین ۱۶ تا ۲۴ عدد با قطر ۱۸ میلیمتر یا بیشتر در نظر گرفته میشود. همچنین میلگردهای عرضی با قطر ۱۰ میلیمتر و فاصله حدود ۲۰ سانتیمتر نصب میشوند.
عوامل موثر بر انتخاب تعداد میلگرد در هر ستون
تعداد میلگرد ستون تحت تأثیر چند عامل اصلی قرار دارد که توجه به آنها برای طراحی ایمن و بهینه سازه ضروری است. از جمله این عوامل میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
تعداد طبقات: با افزایش تعداد طبقات ساختمان، ستونها باید بار بیشتری را تحمل کنند. از این رو، در سازههای بلندتر، ابعاد ستون بزرگتر و تعداد میلگرد طولی و عرضی افزایش مییابد تا مقاومت کافی فراهم شود.
ابعاد و مشخصات میلگرد: سایز و نوع میلگرد نقش مهمی در تعیین تعداد آن در ستون دارد. هرچه میلگرد ضخیمتر باشد، توان تحمل بار آن بیشتر است و در نتیجه معمولاً به تعداد کمتری نیاز خواهد بود. در مقابل، در سازههای سبک یا ساختمانهای کمطبقه، استفاده از میلگردهای نازکتر اما با تعداد بیشتر رایج است.
نوع و مدل سقف: سقفها بار زیادی را به ستونها منتقل میکنند و مدل سقف تعیین میکند که ستونها تا چه حد باید تقویت شوند. ستونهای سازههای با سقفهای سنگین یا بزرگ نیازمند تعداد بیشتری میلگرد هستند. در حالی که ستونهای سازههای کوچک یا سقفهای سبک میتوانند با میلگردهای کمتر طراحی شوند.
ضوابط حداقل و حداکثر میلگرد ستون
ضوابط حداقل و حداکثر میلگرد ستون از اصول حیاتی طراحی و اجرای سازههای بتنی است. طبق استانداردهای طراحی، حداقل میزان میلگرد مورد نیاز در ستونهای با شکلپذیری متوسط باید حدود ۱ درصد از حجم بتن ستون باشد. این مقدار باعث تأمین مقاومت کافی ستون شده و از بروز ترکخوردگی جلوگیری میکند. از طرف دیگر، حداکثر میلگرد برای ستونهای قاب خمشی با فرمپذیری متوسط تا ۸ درصد مجاز است. توجه کنید که استفاده بیش از این میزان مشکلات اجرایی و تراکم غیرضروری میلگردها را به همراه دارد.

در عمل، هنگام وصله میلگردهای طولی، باید نسبت آرماتوربندی در بخشهای بیرونی وصله حداقل ۴ درصد لحاظ شود تا اتصال مستحکم و یکنواخت حاصل شود. همچنین، به دلیل مشکلات احتمالی هنگام اجرا مانند سختی جایگذاری میلگردها، دشواری بتنریزی و مدیریت وصلهها، توصیه میشود در بخشهای غیر وصله، میزان آرماتور طولی حدود ۳ درصد باشد و همواره تحت نظارت دقیق قرار گیرد. رعایت این ضوابط نه تنها ایمنی ستونها را افزایش میدهد، بلکه اجرای صحیح و اقتصادی پروژه را نیز تضمین میکند.
جمعبندی
انتخاب حداقل و حداکثر میلگرد ستون، مستقیماً بر ایمنی و دوام سازه اثر میگذارد. رعایت ضوابط آییننامهای، توجه به تعداد طبقات، شرایط بارگذاری، ابعاد مقطع ستون و پوشش بتن، از مهمترین نکاتی هستند که باید در طراحی و اجرا مدنظر قرار گیرند. استفاده کمتر از حد استاندارد، مقاومت سازه را کاهش داده و خطر ترکخوردگی یا شکست را به همراه دارد، در حالی که مصرف بیش از اندازه میلگرد علاوه بر افزایش هزینهها، باعث ایجاد مشکلات اجرایی و تراکم بیش از حد در بتنریزی میشود. بنابراین بهترین راهکار، پایبندی به استانداردها و مشاوره با مهندسان متخصص است تا تعادل میان ایمنی، کیفیت و صرفهجویی اقتصادی بهدرستی برقرار شود.